ملا هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان، در فرمانی به وزارت امر به معروف و نهی از منکر دستور داد روند جمعآوری بیماران مبتلا به اختلالات روانی در سراسر افغانستان آغاز شود و این افراد به جمعیت هلال احمر سپرده شوند تا مراحل درمان آنان پیگیری شود.
وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان از اوایل این هفته روند جمعآوری بیماران را در شهرهای مختلف افغانستان شروع کرده است. البته بر اساس عکسهای منتشرشده، همه بیمارانی که برای درمان منتقل شدهاند، مردند و هیچ زنی برای درمان بستری نشده است.
شماری از بیمارانی که در مرکز استان نیمروز برای درمان جمعآوری شدند-rahim_sajid1/X
وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان در اطلاعیهای اعلام کرد که ۱۵ بیمار مبتلا به اختلالات روانی در سمنگان، ۱۵ تن در جوزجان، ۳۳ تن در بدخشان، پنج تن در قندوز و شماری دیگر در شهرهای کابل و نیمروز شناسایی و جمعآوری شدهاند. به این ترتیب در شرایطی که اختناق و محدودیتهای شدید بر زندگی و کار زنان و دختران به افزایش بیماریهای اعصاب و روان در میان آنان دامن زده، فرمان رهبر طالبان برای جمعآوری و درمان بیماران تنها به مردان محدود شده است.
در یکی از اطلاعیههای وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان آمده که ملا هبتالله آخندزاده «در فرمانی ویژه» برای رسیدگی به بیماران مبتلا به اختلالات روانی رهنمودهایی صادر کرده است و خدمات درمانی بهطور رایگان در اختیار آنان قرار میگیرد.
در اطلاعیه این وزارتخانه، بیماران مبتلا به اختلالات روانی با واژه «دیوانه» خطاب شدهاند. این وزارتخانه مدعی است که هدف رهبر طالبان از این اقدام «ایجاد جامعه سالم، آرام و عاری از مشکلات روانی و اجتماعی و فاقد افراد دارای مشکلات ذهنی و روانی» است و این روند در سراسر افغانستان ادامه خواهد یافت.
رهبر طالبان در حالی دستور درمان رایگان بیماران مبتلا به اختلالات روانی را صادر کرده است که افغانستان یکی از کشورهایی با بالاترین آمار مبتلایان به این نوع اختلالات در جهان محسوب میشود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حنان بلخی، مسئول منطقهای سازمان بهداشت جهانی برای مناطق شرق مدیترانه، بهار گذشته در گزارشی اعلام کرد که نیمی از جمعیت افغانستان به بیماریها و ناراحتیهای روانی مبتلا هستند که علت آن جنگهای طولانی، فقر و بیکاری گسترده، بیماریهای ارثی، نرخ بالای زادوولد و نبود رفاه اجتماعی است.
وزارت صحت عامه (بهداشت) افغانستان نیز در سال ۲۰۲۰ آمار مشابهی ارائه کرد و احتمال داد این رقم در پنج سال گذشته افزایش یافته باشد. این وزارتخانه در سال ۲۰۱۹ هم گزارش داده بود که ۴۷ درصد از جمعیت افغانستان با مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب و دیگر اختلالات روانی دستوپنجه نرم میکنند و ۲۶ درصد جمعیت افغانستان اختلالات روانی شدید دارند.
وحیدالله افغان، مسئول بخش درمان بیماریهای اعصاب و روان وزارت صحت عامه طالبان، ماه مه سال گذشته به خبرگزاری پژواک گفت که با وجود شیوع گسترده بیماریهای روانی در افغانستان، تنها حدود یک هزار و ۱۰۰ رواندرمانگر در سراسر این کشور فعالیت دارند.
او افزود افغانستان به دستکم سه هزار رواندرمانگر نیاز دارد تا خدمات درمانی و پیشگیرانه ارائه دهند. به گفته او، در حال حاضر حدود ۱۳۰ روانپزشک در این کشور مشغول فعالیتاند و سالانه تنها ۱۰ تا ۲۰ متخصص جدید در این حوزه فارغالتحصیل میشوند.
رهبر طالبان در حالی با تاکید بر ارائه خدمات درمانی رایگان برای بیماران مبتلا به اختلالات روانی انتظار دارد «جامعهای سالم و عاری از افراد دارای اختلالات روانی» شکل بگیرد که فقر، بیکاری، اختناق سیاسی و زخمهای ناشی از جنگ طولانیمدتــ که از اصلیترین ریشههای گسترش بیماریهای روانی در افغانستان به شمار میروندــ همچنان وجود دارند و حلنشده باقی ماندهاند.
افغانستان علاوه بر اینکه با تعداد بالای افراد مبتلا به بیماریهای روانی و کمبود روانپزشک و رواندرمانگر مواجه است، محدودیتهای طالبان بر زندگی و فعالیت زنان هم به شکلگیری موج جدیدی از بیماریهای روانی در میان زنان دامن زده و حتی باعث شده است بسیاری از دختران و زنان برای دستیابی آرامش موقت، به قرصهای آرامبخش از جمله تریمیپرامین (Trimipramine) با نام تجاری تروپتانول (Truptanul) پناه ببرد.
منابع متعدد در گفتگو با خبرنگار ایندیپندنت فارسی تایید کردند که استفاده بیرویه از این قرصها هرچند باعث آرامش کوتاهمدت مصرفکنندگان شده، روانپریشی و اضطراب را در میان دختران و زنان مصرفکننده افزایش داده است. با این حال در فرمان رهبر طالبان برای جمعآوری و درمان بیماران مبتلا به اختلالات روانی، اشارهای به زنان نشده و بر اساس گزارشهای منتشره هم هیچ زنی برای درمان به مراکز درمانی فرستاده نشده است.
